Sözleşmeden Kaynaklı Tazminat Davaları, Türk Borçlar Kanununda Sözleşmenin, tarafların iradelerini karşılıklı ve birbirine uygun olarak açıklamalarıyla kurulduğu açıkça düzenlenmiştir.
Sözleşmelerin geçerliliği, kanunda aksi öngörülmedikçe, hiçbir şekle bağlı değildir. Kanunda sözleşmeler için öngörülen şekil, kural olarak geçerlilik şeklidir. Öngörülen şekle uyulmaksızın kurulan sözleşmeler hüküm doğurmaz.
Türk Borçlar Kanununun 207-649 hükümleri arasında yer alan özel borç ilişkilerini düzenleyen sözleşmeler açıkça düzenlenmiştir. Satış sözleşmesi, mesafeli satış sözleşmesi, trampa (takas) sözleşmesi, bağışlama sözleşmesi, kira sözleşmesi, kullanım ödüncü sözleşmesi, tüketim ödüncü sözleşmesi, hizmet sözleşmesi, pazarlamacılık sözleşmesi, evde hizmet sözleşmesi, vekâlet sözleşmesi, eser sözleşmesi, yayım sözleşmesi, kefalet sözleşmesi bunlardan bazılarıdır.
Sözleşme kurulduktan sonra doğan uyuşmazlıktan dolayı zarara uğrayan, zarar verene karşı maddi ve manevi tazminat talebinde bulunabilmektedir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu 2. Maddesine gereği görevli mahkeme kural olarak Asliye Hukuk Mahkemeleridir. Ancak Kanundaki özel düzenleme hükümleri saklıdır. Örnek vermek gerekirse kira sözleşmesine dayalı borç ilişkisinden kaynaklanan alacak davasında görevli mahkeme Sulh Hukuk Mahkemeleridir.
Sözleşmeden doğan davalarda, genel yetki kuralınca davalının yerleşim yeri mahkemesi yetkilidir. Ancak sözleşmenin ifa edileceği yer mahkemesinde de açılabilir.
Alacaklar için zamanaşımı Borçlar Kanununun 146 ile 161. Maddeleri arasında düzenlenmiştir. Kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça, her alacak on yıllık zamanaşımına tabidir. Alacak zamanaşımı süreleri, sözleşmeyle değiştirilemez.
TBK 147. Maddede sayılan hallerdeki alacaklar için beş yıllık zamanaşımı uygulanır:
1. Kira bedelleri, anapara faizleri ve ücret gibi diğer dönemsel edimler.
2. Otel, motel, pansiyon ve tatil köyü gibi yerlerdeki konaklama bedelleri ile lokanta ve benzeri yerlerdeki yeme içme bedelleri.
3. Küçük sanat işlerinden ve küçük çapta perakende satışlardan doğan alacaklar.
4. Bir ortaklıkta, ortaklık sözleşmesinden doğan ve ortakların birbirleri veya kendileri ile ortaklık arasındaki; bir ortaklığın müdürleri, temsilcileri, denetçileri ile ortaklık veya ortaklar arasındaki alacaklar.
5. Vekâlet, komisyon ve acentalık sözleşmelerinden, ticari simsarlık ücreti alacağı dışında, simsarlık sözleşmesinden doğan alacaklar.
6. Yüklenicinin yükümlülüklerini ağır kusuruyla hiç ya da gereği gibi ifa etmemesi dışında, eser sözleşmesinden doğan alacaklar.